Carnictis | |
---|---|
Informacje | |
Nazwa | Carnictis sordicus |
Typ | Płazińce lub obleńce, ewentualnie pierścienice |
Siedlisko | Bajora na dnie skalnych rozpadlin |
Pokarm | Drapieżnik, padlinożerca |
Film | King Kong |
Carnictis sordicus (łac. podła mięsożerna łasica) - gatunek wielkiego, plugawego bezkręgowca zamieszkującego błotniste bajora na dnie skalnych rozpadlin.
Informacje ogólne[]
Carnictis wyglądem przypomina brudnoszarego obłego robaka, bez szczególnych znaków. Ciało jest krótkie, grube i podłużne, osiąga od 2,3 do 4,3 metra długości. Carnistis posiada ruchomy żołądek, wysuwany w postaci długiej szyjki zakończonej otworem gębowym zaopatrzonym w dwa rzędy zębopodobnych wyrostków. Z nasady szyjki wyrastają włosowate wyrostki, pełniące prawdopodobnie funkcję czuciową. Carnictis nie ma oczu ani żadnych widocznych narządów zmysłów.
Behawior[]
Carnictisy zamieszkują błotniste bajora i kałuże na dnie kanionów i skalnych rozpadlin. Są zarówno padlinożercami jak i drapieżnikami. Zabijają zazwyczaj małe lub ranne zwierzęta, które trafią na dno którejś z mrocznych szczelin. Mimo, iż bardzo powolne, są zabójczymi drapieżcami. Wystarczy, że ofiara znajdzie się pośrodku kałuży, a przebudzone bezkręgowce otaczają ją ze wszystkich stron i obklejają otworami gębowymi, pochłaniając żywcem (przekonał się o tym na własnej skórze nieszczęsny kucharz Lumpy).
Są to zwierzęta wymagające odpowiednich warunków, a mianowicie dużej wilgotności podłoża, najlepiej w formie stojącej wody. Szlamowate rozlewiska na dnach kanionów często wysychają, doprowadzając do śmierci dorosłych osobników. Dlatego też jaja Carnictisów potrafią przetrwać dziesiątki lat nim natrafią na sprzyjające warunki. Podobnie jak inni mieszkańcy czeluści, Carnictisy nie lubią światła.
Systematyka[]
Carnictis jest potomkiem małych, wewnętrznych pasożytów zamieszkujących jelita drapieżnych dinozaurów. Jego przodkami były zatem prawdopodobnie płazińce lub obleńce. Z czasem ewoluowały na tyle, że mogły opuścić wnętrzności zwierząt i zaprzestać pasożytniczego trybu życia. Dogodne warunki na dnie rozpadlin oraz obfitość spadającego z góry pożywienia sprawiły, że urosły do wielkich rozmiarów.
W filmie[]
Carnictisy pojawiają się w pajęczym dole. Pokładowy kucharz, Lumpy, nie chciał pozwolić, by obrzydliwe robale pożarły ciało jego przyjaciela, Choy'a, i rzucił się na nie z maczetą. Carnictisy otoczyły marynarza, który nie przejmując się tym, że obklejają mu po kolei wszystkie kończyny, rąbał je zajadle dalej. W końcu jeden osobnik zaczął obklejać mu głowę, ale "Flejtuch" nadal wymachiwał na oślep maczetą, aż do utraty przytomności.